Wróć, jeśli pamiętasz - książka

Autor: Gayle Forman
Tytuł: Wróć jeśli pamiętasz
Tytuł oryginalny: Where she went
Ilość stron: 283

Od wydarzeń w poprzedniej części czyli "Zostań, jeśli kochasz" mijają trzy lata. Niestety po obudzeniu się Mii losy jej i Adama nie są już wspólne. Każde z nich żyje osobno na dwóch stronach USA. Adam rockman, a Mia wiolonczelistka nie wierzą w szybkie spotkanie się ze sobą lecz za sprawą przypadku (chociaż one podobno się nie zdarzają) wpadają na siebie. Odtąd sami muszą zdecydować czy ich życia połączą się na nowo.


Po przeczytaniu drugiej części mogę stwierdzić, że na pierwszy rzut oka styl pani Forman jest nadal taki sam lecz kryje się tu coś co nie pozwala mi postawić tych dwóch książek jako jedno. Przede wszystkim wszystkie zdarzenia są teraz opisywane z punktu widzenia Adama. Może to dlatego, każda kolejna strona wywoływała u mnie coraz to nowsze lub silniejsze uczucia, których nie było w pierwszej części. Jeszcze bardziej polubiłam naszą dwójkę bohaterów, bez względu na to co zrobili. Wydarzenia są opisane w bardziej melancholijnym nastroju, a w samą historię można łatwiej uwierzyć. Przed niektórymi rozdziałami umieszczone są fragmenty piosenek, teoretycznie napisanych przez Adama. Jeśli pani Forman sama wymyśliła te teksty, to jak dla mnie wykonała bardzo dobrą robotę. Czytając je, od razu widać co się zdarzyło w związku Mii i jakie to miało, po części konsekwencje. To co zostało nadal takie samo to przeplatanie się przeszłości z teraźniejszością. Rzeczą, która natomiast podobała mi się najmniej, ale jednak była do przewidzenia, to brak śmiesznych fragmentów. Co prawda było to do przewidzenia po tym jak większość skupiała się na dziejach Adama, a nie na Mii i jej rodzicach. Na szczęście chociaż jeden, przywołujący śmiech, fragment tutaj się znalazł i cały czas mam go zaznaczonego.
 
Mogłabym mówić o tej książce w samych superlatywach, aczkolwiek nie sądzę, aby spodobała się ona wszystkim osobom. Nie jest to zbyt ambitna historia, wnosząca do życia coś cennego, ale jednak ma w sobie coś co nie pozwala tak po prostu ją zacząć i nie skończyć. Jedynym minusem jest tu tylko fakt że jest ona tak krótka. Gdybym mogła powiększyłabym jej objętość podwójnie. Jest, według mnie o niebo lepsza od pierwszej części, a wydarzeniami, niczym jej nie ustępuje. Jeśli ktoś przeczytał pierwszą część to niech bez strachu zabiera się za drugą bo nie powinien żałować tej decyzji.